این هم برای آن دسته از دانش آموزانی که علاقه مند به تحقیق هستند . لطفا ْ توجّه بفرمایید !!!

                  سلول جانوری                                                     سلول گیاهی

تصویر جبار باغچه بان و باغچه ی اطفال با سه کودک کر و لال که با علامت ضرب در مشخّص شده اند .

منادا

هدف کلی درس:- آشنایی با منادا و حروف ندا.

زمانی که بخواهیم فردی را مورد خطاب قرار داده و صدا بزنیم از اسلوب خاصی استفاده می کنیم: ای علی / محمّد!

 که به واسطۀ آن توجه فرد مورد نظر را جلب می نمائیم؛ در عربی نیز از همین اسلوب استفاده می کنیم: یا رجلُ که در اصل یعنی ((اُنادی رجلاً)) (مردی را صدا می زنم)، پس در تعریف منادا می گوئیم:

همچنین اسم می تواند در جمله بدون علامت یا همراه با علامتی مورد خطاب قرار گیرد. مثل :

حسن! بیا.

ای خدا! خودت رحم كن.

در این جمله ها، حسن و خدا مورد خطاب و ندا قرار گرفته اند.واژه هایی را كه مورد خطاب و ندا قرار می گیرند، منادا و نقش آنها را نقش منادایی گویند. منادا نیز می تواند به صورت گروهی به كار رود:


صفت، مضاف الیه، بدل ، معطوف، تأكید

در هر گروه، نقش اصلی را فقط یك واژه (یا واژك) به عهده دارد، كه آن را واژه ی هسته ی گروه می نامیم، بقیه واژه ها(یا واژك ها) وابسته های آن هستند.

در جمله های زیر، بعضی از وابسته ها نشان داده شده است:

مرد دانا آمد. دانا وابسته به نهاد و صفت آن است.

مداد علی تراشیده شد. علی وابسته به نهاد و مضاف الیه آن است.

ابوعلی سینا شیخ الرئیس در همدان در گذشت. شیخ الرئیس وابسته به نهاد و بدل از آن است.

«مرددانا را دیدم.» داناوابسته به مفعول و صفت آن است.

«مدادعلی را آوردم.» علیوابسته به مفعول و مضاف الیه آن است.

«ابو علی سیناشیخ الرئیس را به اصفهان دعوت كردند.» شیخ الریسوابسته به مفعول و بدل از آن است.

«به مرددانا گفتم...» داناوابسته به متمم و صفت آن است.

«به مدادعلی علامت زدم.» علیوابسته به متمم و مضاف الیه آن است.

«به ابوعلی سیناشیخ الرئیس نامه ای نوشتند.» شیخ الرئیسوابسته به متمم و بدل از آن است.

«آن مرد،علیبرادربزرگ حسیناست.»علی مسند است و برادر وابسته به علی و بدل آن، بزرگ صفت بدل و حسین مضاف الیه بدل است.

«این سرزمین راخراسان بزرگمی نامیدند.»خراسان تمیز و بزرگ صفت آن است.

«ایخدای بزرگ! به فریادرس!»خدا منادا و بزرگ صفتآن است.

«ایخدا،آفریننده جهان! تو بر همه چیز آگاهی!»خدا مناداوآفریننده بدل از آنوجهان مضاف الیه بدل است.

«علی وحسینآمدند.»حسین وابسته به نهاد و معطوف به آناست.

«حالم امروزخوبِ خوب است.» «خوبِ» اولوابسته به مسند و تأكید آناست. باتشکر از همه ی دوستان و دانش آموزان عزیز

منبع : سایت تبیان

خط

در واقع این نکات

 نكته هاي باريك تر از مويي هستند كه رعايت آن ها به بهبود مديريت كلاس درس مي انجامد.

·        سعي كنيد چشم خود را به داشته هاي دانش آموزان بدوزيد ، نه به نداشته هاي آنان.

·        همه به محرك نياز دارند ، تشويق نوعي محرك است .

·        اگر دانش آموز درسي را خوب بفهمد ، از آن درس و كلاس راضي است .

·        انتقاد سازنده را هميشه با بيان يكي از ويژگي هاي مثبت دانش آموز آغاز كنيد.

·        رفتار را سرزنش كنيد ، نه شخصيت را . شما را دوست دارم ، اما كار شما را دوست ندارم .

·        براي تسلط بر دانش آموزان ، ابتدا بايد بر خودمان مسلط باشيم .

·        همه ي شاگردان را حد متوسط بدانيم و انتظار معجزه از آن ها نداشته باشيم .

·        در وجود دانش آموز ضعيف يا بد ، خوبي ها را بجوييد و آن ها را تقويت كنيد.

·        هرگز دانش آموز را به كاري كه نمي توانيد ، تهديد نكنيد؛ چرا كه او طرف برنده خواهد شد.

·        فرمول تنبيه را پاك كنيد و فرمول تشويق را جايگزين كنيد.

·        بهداشت كلامي خود را رعايت كنيد.

·        دانش آموزان آن گونه كه ما مي خواهيم نمي شوند ، بلكه آن گونه كه هستيم مي شوند.

·        براي رسيدن به هدف هاي خود در كلاس ، مثبت فكر كنيد.

·        براي اثر گذاري بر دانش آموزان ، ابتدا بايد بر خواسته هاي آن ها توجه كنيد .

·        ياد ندهيم ، از هم ياد بگيريم . حاكم شدن يك سليقه ، نه شدني است نه مطلوب .

·        چشم دانش آموز به رفتار ما و گوش او بر گفتار ماست . پس بايد مواظب باشيم چه مي كنيم و چه مي گوييم .

·        با روش تدريس ديروز نمي شود دانش آموزان امروز و فردا را آموزش داد.

·        نظم كلاس نتيجه ي تدريس خوب است و تدريس خوب نتيجه ي طرح درس خوب .

·        بهترين پادزهر معلم براي بد رفتاري دانش آموز اين است كه مايل باشد به دانش آموز كمك كند.

·        براي آنكه به ذهن دانش آموز راه يابند ، ابتدا بايد به دل او راه پيدا كنيد.

·        براي آنكه به ذهن دانش آموز راه يابيد ، ابتدا بايد به دل او راه پيدا كنيد.

·        تكاليف بايد تابع توان دانش آموز باشد و مايه ي سرگرمي ، نه مايه ي عذاب .

منابع :

1 : مهارت هاي آموزش و پرورش ، حسن شعباني ، تهران 1372.

2 : راهبردهاي تدريس ، ترجمه سيامك محجور ، پروين غياثي ، تهران 1379.